Το πέτρινο κτίριο στο οποίο σήμερα λειτουργεί ο παραδοσιακός ξενώνας Μορφέας, χτίστηκε το 1863 από τον Πολυχρόνη Κατσανίκα, ο οποίος εργάζονταν στην Ρουμανία και έφερε τα χρήματα του στο Πάπιγκο από το οποίο καταγόταν.

Το αρχοντικό αυτό σπίτι, αργότερα πέρασε στα χέρια του υιού του, Μάνθου Κατσανίκα που ήταν παντρεμένος με την Αικατερίνη Κατσανίκα. Η Αικατερίνη είχε βραβευτεί από τον ΕΟΤ με το «Βραβείο καθαριότητας και φιλοξενίας» κατά την περίοδο που ίσχυε βάσει νόμου η υποχρεωτική παραχώρηση δωματίων με αντίστοιχο μίσθωμα προς τους πρώτους τουρίστες της σεζόν για όσους διατηρούσαν αρχοντικά στο Πάπιγκο.

Σε αυτό το διάστημα. νοίκιαζαν 2 δίκλινα δωμάτια, το «Ματζάτο» στο ισόγειο και το «Οντόπουλο» στον επάνω όροφο. O Μάνθος Κατσανίκας, έδωσε με τη σειρά του, το σπίτι στην αγαπημένη του κόρη Σοφία Θωμά Κατσανίκα γιατί έμενε πάντα μαζί του και τον φρόντιζε ενώ παράλληλα είχε παντρευτεί και είχε δημιουργήσει τη δική της οικογένεια. Η κόρη του, είχε το όνομα της αδερφής του Σοφίας, που την είχαν πάρει οι αντάρτες και πέθανε από ασιτία στα βουνά της Αλβανίας λόγω του ότι δεν έτρωγε επειδή ήταν βρώμικα τα καζάνια και το φαγητό. Την αδυναμία αυτή προς την κόρη του, ενίσχυε και το γεγονός ότι έμοιαζε πολύ στη μητέρα της (τη σύζυγό του) που την αγαπούσε πάρα πολύ και την έχασε νέα, μόλις 54 χρόνων.

Ο Μάνθος Κατσανίκας πολέμησε στη Μικρά Ασία όταν ήταν 18 χρονών ως τσολιάς και έφτασε μέχρι το Εσχί Σεχίρ από όπου και επέστρεψε στην πατρίδα μαζί με λιγοστούς συμπολεμιστές του ενώ αρκετοί άλλοι δεν τα κατάφεραν. Η γυναίκα του Αικατερίνη Κατσανίκα ήταν κομμουνίστρια και την κυνηγούσαν για να την πάρουν. Αυτός όμως, επειδή την αγαπούσε πάρα πολύ, την έκρυβε συνέχεια στις καταπακτές στο σπίτι, στο στάβλο και στο κελάρι για να μην τη βρουν.